Auteur: carolinegrootenboer

We gaan online op Facebook Live totdat het weer mogelijk is bij CulturA en Zo! Vervelen hoeft niet.

Een textiel samenwerkingsproject bij CulturA en Zo, iedereen mag aanschuiven in mijn Pop-Up atelier. Maar helaas nu het Corona virus om zich heen grijpt en er maatregelingen zijn getroffen is het niet mogelijk fysiek bij elkaar te komen.

En toch kunnen we samen aan de slag. Ik ga live en neem jullie mee in mijn proces. Afgelopen woensdag heb ik het stukje van Holland&Barrett in stukjes knippen en weer verbonden met elkaar met steekjes, Franse knoopjes, haken en wat ik maar bedenk. Ik heb een virus gemaakt! Nu gaan we aan de slag met het Engels theekopje.
Doe je mee?

Ik werk ook aan allerlei andere dingen en ik zal patronen bijvoegen misschien vindt je het leuk om ook hiermee aan de slag te gaan?

• Engelse theekopjes of mokken – patroon
• Vissen
• Shoppende mensen
• Of schrijf of teken een verhaal dan borduur ik het in het kunstwerk.
  Wat beleef jij voor avonturen in het winkelcentrum De Parade?
  Shoeby en Van Haren hebben allerlei kleding en trends, wat is de toekomst? Of botsen mensen tegen elkaar en ligt de hele inhoud verspreid?  
  DaybyDee Een dag bij de interieurwinkel met haar leuke spulletjes. Ben jij die shopper of…
  Holland&Barrett / De Tuinen met de natuurlijke materialen
  En zijn er de winkels Albert Heijn, VIS. Nootdorp en Bravo waarbij je fantasie los kan. 

Wanneer CulturA en Zo weer open is ben ik aanwezig op de woensdagmiddagen van 14.00 – 17.00 uur. Je kan dan je stuk(ken) daar inleveren. Uiteraard kan je je creaties of je verhaal, tekening al via Facebook met me delen. Ik zie ze graag! Of je kan het sturen naar:
Caroline Grootenboer
Stavenissestraat 298
3086 RM Rotterdam

Lees meer over de verhalen die ik tijdens het project meemaak en waarover we kunnen borduren. Leef je uit en zorg dat jouw creatie ook te zien is in het kunstwerk. Een Nootdorps kunstwerk, hoe leuk is dat?

De Rode Draad is een textiel project gestart op 19 februari en het loopt tot eind mei. In samenwerking met ondernemers van het winkelcentrum De Parade in Nootdorp o.a.:

Holland & Barrett, Bravo, VIS Nootdorp, Van Haren, Daybydee, Shoeby, Albert Heijn

Ik werk met verhalen van onder andere de ondernemers van hun heb ik allerlei stukken textiel ontvangen die ik met elkaar combineer. Met verschillende handwerktechnieken borduur ik verhalen die ik hoor van ondernemers en werknemers, van bezoekers van De Parade, vanuit ontmoetingen in winkels en reacties op mijn berichten op sociale media. Of het verhaal van jou? of van Nootdorp?

De Rode Draad is een groeiproject van stukken textiel die worden samengebracht tot een kunstwerk. In het winkelcentrum zoeken we een mooie plek waar jullie het kunnen bewonderen. Hoe leuk is dat om ook jouw stukje terug te zien?

Dit project is ontstaan vanuit een eerder project en de Economische Conferentie en de workshop ‘bruisende centra’ georganiseerd door de gemeente Pijnacker-Nootdorp met als thema ‘Levendige winkelcentra maken we samen!’ Met de vragen; Wat hebben onze winkelcentra de bewoner te bieden? Qua aanbod, qua activiteiten? Nou…

Een fantastisch textiel project De Rode Draad met bijzondere verhalen, ontmoetingen en samenwerkingen!

De versleten stukken worden gestopt en daardoor ontstaan weer patronen. Van oud naar nieuw

Lies en Tineke met hun meegebrachte stofjes komen gezellig mee borduren

Borduren en creëren

Beer gemaakt door Lies Middendorp

Gezellig samen met elkaar bij CulturA

Het straatje om de hoek

Lees hier het inspirerende verhaal over het ontstaan van dit textiel project.

De verhalen achter het groeiende kunstwerk. Inspiratie om te gebruiken voor een eigen creatie die ik zal toevoegen aan het groeiende kunstwerk. Woensdagen ben ik live op Facebook vanaf 14.00 uur.

Doe je mee?

Verhaal van het Engelse theekopje
Toen ik aan het borduren was bij Shoeby vertelde een medewerkster dat mensen ook wel eens een bakkie komen doen voor de gezelligheid. Dit is een samenwerkingsproject van ondernemers van winkelcentrum De Parade in Nootdorp en horeca Bravo doet ook mee en is bij uitstek een ontmoetingsplek waar veel thee gedronken wordt. Van elke ondernemer heb ik stof gekregen waar ik mee aan de slag kan en van Bravo heb ik een theedoek gekregen en deze heeft vele kopjes geraakt. Een ontmoetingsplek voor inwoners van Nootdorp en omstreken maar ook, als oud docente, biedt de eigenaresse van Bravo jongeren werk en stage plek bij haar in het bedrijf. Het Engelse theekopje staat daarom symbool voor ontmoeten.
patroon theekopje om zelf ook eentje te maken voor dit project? Jouw creatie te zien in het kunstwerk?

Gemaakt door Jacqueline van der List

Gemaakt door Caroline Grootenboer. Theedoek van Bravo, kussen hoesje van mijzelf en stof van VIS. Nootdorp

Gemaakt door Caroline Grootenboer stof van Spakenburgse klederdracht gekregen van VIS. Nootdorp

Corona virus
Uiteraard is het Corona virus nu HET verhaal, we zitten thuis in een sociaal isolement en creativiteit is een heel goed medicijn en als we het samen doen is het een nog beter medicijn.

Tijdens de live uitzending van woensdag 18 maart heeft Lies Middendorp ook een virus geborduurd. Maar zij vond ook dat de helpende hand die tijdens deze moeilijke periode zo ontzettend belangrijk en zichtbaar is in diverse branches niet mocht ontbreken.

Verhaal van Albert Heijn
Terwijl ik werkkleding bij de Albert Heijn ging ophalen sprak ik een medewerker die er al 18 jaar werkt. Wandelend verhaal natuurlijk. Zij heeft vroeger op ‘de deli’ gewerkt, kleine kinderen die altijd een stukje worst kregen. Kinderen rennen natuurlijk op haar af, omiiii. Zij ziet de kinderen opgroeien, welke opleidingen ze doen. En dan komt de volgende fase dat ze de kinderen begeleid wanneer ze komen werken bij de Albert Heijn. Zij hoort alle verhalen van haar collega’s, wat ze allemaal meemaken, zwanger zijn enzovoorts. Ik zag dat zij een blauw bloemetje op haar werkkleding heeft gespeld het Vergeet-Mij-Nietje voor Alzheimer. En zo is de cyclus rond van jong tot oud, alle generaties.

Ideeën om te borduren zijn mensen in alle generaties van groot naar klein en zwangere vrouwen, deli afdeling, (Italieaanse worsten), blauwe ‘vergeet-mij-nietjes’.

Verhaal van VIS. Nootdorp
De eigenaresse van de viswinkel in Nootdorp heeft haar roots in Bunschoten Spakenburg. Haar oma loopt als één van de jongste vrouwen nog in klederdracht. Van haar heb ik voor het textielproject allerlei stoffen en stukken klederdracht gekregen. Waanzinnig! Prachtige kraplappen, dit zijn kappen die over de schouders gedragen worden stijf gemaakt met stijfsel. Met prachtige patronen, erg leuk om te gebruiken voor Engelse theekopjes.  Maar ook erg versleten kraplappen die ik aan het stoppen ben met fel gele draad. Geel is de kleur van de tegels in de viswinkel en zo komt het weer bij elkaar. Het idee om hiermee verder te gaan is een school vissen, grote en kleine, toe te voegen.

Een kraplap

De kleur fel geel in de winkel

Een prachtig boek over de klederdracht

Prachtig versleten

De versleten stukken worden gestopt en daardoor ontstaan weer patronen. Van oud naar nieuw

Gemaakt door Caroline Grootenboer stof van Spakenburgse klederdracht gekregen van VIS. Nootdorp

Het verhaal van de kinderkamer
Toen ik enthousiast berichten deelde op Facebook over de gekregen klederdracht uit Spakenburg kreeg ik gelijk reacties van mensen die speciaal naar Spakenburg gingen om stoffen te kopen voor hun kinderkamers. Uiteraard wilde ik hier iets mee doen maar wist nog niet wat. Voordat het Corona virus zich in Nederland zich ging verspreiden werkte ik bij CulturA aan een gezellige grote tafel. Op een woensdagmiddag kwamen Tineke van der Sman en Lies Middendorp creatief meedoen. Zij hadden eigen stofjes meegenomen en Tineke vertelde over één van haar stofjes dat zij die gebruikt had voor een wieg voor haar kleinkind. Het was tijd om het thema kinderkamer aan te pakken. Tineke had vroeger een mooie Hindelooper wieg en na wat schetsen heeft Tineke een heel schattige wieg geborduurd. Zij heeft voor de wieg dezelfde stof gebruikt die zij ook verwerkt heeft voor de wieg van haar kleinkind. Wij vroegen ons ook af wat een kinderkamer nog meer nodig heeft? Een kind die aanwezig was in CulturA zei gelijk…een beer! En zo ging Lies Middendorp aan de slag met de schattige beer waarbij zij de zachte stof van de sweater van Shoeby heeft gebruikt en hieraan eigen stofjes toegevoegd.

Prachtige Hindelooper wieg met de schattige baby

Lieve reactie van Tineke

Natuurlijk virus

Lies en Tineke met hun meegebrachte stofjes komen gezellig mee borduren

Borduren en creëren

Beer gemaakt door Lies Middendorp

Gezellig samen met elkaar bij CulturA

Het verhaal van oud buurtgenoten
Terwijl ik heerlijk aan het borduren ben bij Shoeby zie ik allerlei mensen voorbij komen. Op een gegeven moment zie ik bekende mensen. Ik spreek ze aan want ze herkennen mij niet, vragend of zij in de buurt van Kleinhof wonen? En dat klopt zij wonen, tenminste de moeder woont er nog, op Leijenburg de straat om de hoek. Mijn ouders zijn inmiddels verhuisd. Ze herkende mij niet maar toen ik vertelde over het mozaïeken bankje dat bij ons in de voortuin stond wisten ze genoeg. Wanneer zij naar het dorp fietsen komen ze bij ons voorlangs vandaar dat ik hun wel kende van gezicht. Maar zij speelden vroeger voornamelijk in hun straat en zij zaten op een andere school vandaar dat wij niet met elkaar speelden. Maar het was in ieder geval een leuk ontmoetingsmoment bij Shoeby in winkelcentrum De Parade in Nootdorp. Het wereldje is klein.

Het verhaal van de gymleraar
Jacqueline van der List neemt via messenger contact met mij op waar zij het patroon kan vinden van het Engelse theekopje. Ontzettend leuk, nu zij thuis zit heeft zij zin om iets creatiefs onder handen te nemen. Zij heeft een prachtig Engels theekopje gemaakt, zie bovenstaand verhaal van de theekopjes. Toen kwam het volgende bericht?

Jacqueline: “Ik ga iets geks vragen….ben jij fam van grootenboer de gymleraar?”
Caroline: “Ja de dochter van…. Dick Grootenboer dat is geen vreemde vraag hoor. Wel bekende van de Fatima MAVO. En nu (of ook lang) DSVP.” (trouwens bij Bravo werkt een meisje die voetbalt bij DSVP en ik hoor dat mijn vader hun wel eens fluit)
Jacqueline: “Ooo aha…dat was mijn gymleraar ja op de mavo. Grappig zeg.”

Zo is er weer een verhaal gerezen om te borduren….

Caroline heeft een samenwerkingsproject met winkelcentrum De Parade in Nootdorp. Samen met inwoners van Nootdorp delen ze verhalen en verwerken dit in een textiel kunstwerk. Verschillende ondernemers van het centrum hebben stof gegeven waarmee Caroline werkt. Zo heeft horeca Bravo een oude theedoek gegeven, een doek dat door vele handen is gegaan van jong tot oud want de eigenaar van Bravo zet zich als oud docent in voor jongeren uit Nootdorp. Jongeren kunnen werken, stage lopen en zo ontmoeten zij een branche en vele inwoners van Nootdorp.

Wat past bij ontmoeten, een begrip dat voor Bravo belangrijk is maar ook voor het winkelcentrum wat voor velen een ontmoetingsplek is. Daarbij dacht ik aan een Engels theekopje. Het zou leuk zijn als ik meerdere theekopjes kan verwerken in het kunstwerk. Leuk als jouw kunstwerkje ook te zien is? Dit is het patroon om te downloaden en leef je uit!

Gemaakt door Caroline Grootenboer. Theedoek van Bravo, kussen hoesje van mijzelf en stof van VIS. Nootdorp

Gemaakt door Caroline Grootenboer stof van Spakenburgse klederdracht gekregen van VIS. Nootdorp

Gemaakt door Jacqueline van der List

In verband met het Corona virus kan ik niet werken bij CulturA daarom ga ik op woensdag vanaf 14.00 uur live op Facebook.

Meer informatie over dit groeiende Textielproject ‘De Rode Draad’.

Uit een eerder project heb ik mensen gevraagd een stukje textiel te maken met als thema de kleur rood. Iemand kwam naar mijn atelier met een rode mouw en ging er in mijn atelier aan werken. Zij vertelde het verhaal achter de mouw en dat vond ik zo bijzonder, zo inspirerend.

Marjoleine kwam met ons samenwerken aan het ‘haak aan’ project de rode draad. Zij vertelde een bijzonder verhaal over haar rode stukje. Zij heeft een mouw van een rode trui die voor haar een emotionele waarde heeft. Haar vader is met een auto ongeluk overleden. Breien van een trui met een prachtige rode mohair gaf haar troost. Een trui die heerlijk omarmt en verwarmt. Breiwerk ging overal mee naartoe. Zij had nachtdienst gehad en haar brei werk opgeborgen in de kofferbak. Na haar werk vond zij haar auto niet meer terug en bleek het gebruikt te zijn voor een kraak. In gesprek met de politie is het eerste wat Marjoleine vraagt: ‘Ligt mijn breiwerk er nog in?’